مدرس ، گروه تاریخ و روانشناسی ، آکادمی پزشکی دولتی کمروو ، کمرووو ، فدراسیون روسیه
مالینوفسکی ولادیسلاو الكساندرویچ
دانشجو ، دانشکده پزشکی آکادمی پزشکی دولتی کمرووو ، کمرووو ، فدراسیون روسیه
رزومه: پزشکی علمی باستانی (همراه با فلسفه) است. با این حال ، فلسفه روش اصلی دانش علمی است. مقولات فلسفی "زیست شناسی" ، "اخلاق" ، "اخلاق" در حال حاضر به طرز جسورانه ای به عنوان میان رشته ای خوانده می شوند و بر علم پزشکی نیز تأثیر می گذارد. در مقاله مفاهیم فوق میشل فوکو در ارتباط با پزشکی مورد بحث قرار گرفته است.
واژه‌های کلیدی: پزشکی ، مفاهیم ، فلسفه ، فرهنگ ، فوکو ، علم
انگلیسی
نسخه الکترونیکی
بارگیری (716.3 Kb)
پزشکی که مبتنی بر فلسفه نباشد ، قابل اعتماد نیست. F. بیکن
فلسفه و پزشکی پدیده های فرهنگی به همان اندازه باستانی هستند. ایده های تلفیق دانش فلسفی و پزشکی به منظور درک اسرار زندگی و اسرار انسان در آثار مشهورترین فیلسوفان ، پزشکان و دانشمندان طبیعی در طول تاریخ فرهنگ تجسم یافته است [3].
هدف مطالعه پزشکی انسان است. ماهیت زیست شناختی آن نیاز به یک رویکرد واقعاً دیالکتیکی برای مطالعه ارگانیسمها هم از نظر هنجار و هم در آسیب شناسی ، نفوذ به اصل وحدت و توسعه آن دارد [5].
پزشکی و فلسفه با هدف تقویت زندگی افراد از نظر جسمی ، با تعالی معنوی و درک اخلاقی آن انجام می شود. آنها به نوعی مربیان ماهر فعالیتهای خلاقانه و خلاق زندگی هر فرد تبدیل شدند [1 ، ص. 413].
تمام تئوری های اساسی پزشکی مدرن با فلسفه پزشکی مرتبط است ، که فرضیه های اساسی و مواضع سیستم های نظری عمومی را تعریف می کند. بنابراین ، مطالعات فلسفی مدرن (انسان شناسی فلسفی ، فلسفه آگاهی ، فلسفه اجتماعی) زیربنایی است:
نظریه پزشکی پاسخ تطبیقی (تئوری سازگاری) ،
تئوری جبرگرایی (علیت و رابطه فرآیندهای پاتولوژیک در بدن اتفاق می افتد) ،
نظریه خود تنظیم طبیعی (بهینه) و نظریه آسیب شناسی عمومی [3].
اما تئوری ها نمی توانند مستقیماً وامها و مفاهیم فلسفی را به ساختار معنادار خود وام دهند ، زیرا هرگونه کلی بودن محتوای مفاهیم و مقولات فلسفی به طور مستقیم با ماهیت ویژه مفاهیم پزشکی مدرن یکسان نیست. راهنمایی علمی و روش شناختی این مشکل در ساخت تئوریهای جدید پزشکی تنها با درک دیالکتیکی آن امکان پذیر است. چنین درجه ای از اتصال به ما امکان می دهد تا در مورد پزشکی و فلسفه به عنوان مؤلفه های یک کل واحد صحبت کنیم که تنها در شرایطی از سطح معینی از تعامل طبیعی آنها وجود داشته باشد [1 ، ص. 422].
فلسفه پزشکی بطور ارگانیک با تفکر علمی و جهان بینی هم دانشمندان و هم پزشکان پزشکی در ارتباط است. همانطور که دانش پزشکی و دارویی تئوریزه می شود ، درک سلامتی به عنوان یک فرایند زمان بندی شده عمیق تر می شود ، که اساساً رشد منطقی آن با جلوه های فوری آن در وحدت است ، اما به نتیجه نمی رسد. پزشکان هنگام کشف ماهیت یک بیماری خاص ، از علائم نتیجه می گیرند که وقوع آن به طور کلی ایده اول این بیماری را می دهد و به آنها اجازه می دهد تا بین علائم مهم و تصادفی تفاوت قایل شوند. این یک کلید جهانی برای حل صحیح طیف گسترده ای از موضوعات خصوصی در پزشکی است ، حتی مواردی که ابتدا یک دانشمند تحقیق و پزشک عملی با آنها ملاقات می کنند و به طور رسمی در صلاحیت آنها نیستند [1 ، ص 423].
فلسفه پزشکی سیستم پیچیده ای از مقولات و مفاهیم است که هر کدام جای خود را در طاقچه های علمی می گیرند. در فعالیت علمی - شناختی یک دانشمند ، نقش مهمی توسط اصطلاحات ایفا می شود ، یعنی مبهم ترین کلمات یا عباراتی که به طور دقیق نشان دهنده یک مفهوم و رابطه و ارتباط آن با سایر مفاهیم است [1 ، ص. 462].
پزشکی مبتنی بر مجموعه ای از مقولات و مفاهیم فلسفی ، ایده های بنیادی علمی در مورد طبیعت ، جامعه و انسان است که تصویری از جهان ، مشخصه نمایندگان پزشکی را تشکیل می دهد. مقولات و مفاهیم فلسفی در علم و پزشکی نکات کلیدی شناخت جهان ، جامعه و انسان ، ابزار علمی تحول کیفی جهان و زندگی مردم است. یک دانشمند علوم پزشکی آینده باید بین ماهیت عینی و جهانی مقولات فلسفی تمایز قائل شود و در عین حال بفهمد که همه آنها از لحاظ شکل ذهنی هستند و این به او امکان می دهد تا با موفقیت بیشتری در زمینه های توسعه جهانی بیاموزد. [1 ، ص. 458]
بسیاری از مقولات فلسفی زوجی برای پزشکی دارای اهمیت هستند ، مانند: "کمیت و کیفیت" ، "اندازه گیری و هنجار" ، "ساختار و عملکرد" ، "سیستم و عنصر" ، "علت و معلول" ، "ضرورت و شانس" و موارد دیگر. همه آنها از اهمیت فلسفی و روش شناختی در فلسفه پزشکی برخوردار هستند ، زیرا آنها منعکس کننده قوانین جهانی شناخت جهان عینی هستند. دانش پزشکی مدرن ، مانند هر تحقیق علمی ، در ایران توسعه می یابد
درباره این سایت